سیستم اطفاء حریق چیست ؟
سیستم اطفاء حریق دارای قطعات داخلی متعددی برای تشخیص آتش سوزی در سریع ترین زمان ممکن خواهد بود. این اجزا ابتدا وجود شعله و دود را شناسایی می کنند. سپس سیستم سرکوب یک زنگ هشدار را آغاز می کند، بنابراین می توان آتش را قبل از اینکه فرصت گسترش پیدا کند مهار کرد. یک سیستم اطفاء حریق را می توان یک روش حفاظت آتش “فعال” در نظر گرفت ، زیرا سیستم در پاسخ به حضور آتش فعال می شود. یک سیستم اطفاء حریق همچنین شامل مجموعه ای از اجزاء است که به طور “فعال” برای خاموش کردن شعله ها و دود کار می کنند. هر دو سیستم اطفاء حریق و سیستم های اسپرینکلر می توانند آتش را کنترل یا خاموش کنند و هنگام تشخیص گرما یا دود فعال می شوند. با این حال ، یک سیستم اطفاء حریق از آب استفاده نمی کند ، زیرا می تواند در انواع خاصی از آتش سوزی ها بی اثر باشد. در واقع سیستم های اطفاء حریق در محیط های صنعتی بیشتر از سیستم های آب پاش سنتی رایج هستند.
یک سیستم اطفاء حریق خودکار از عنصری تشکیل شده است که گرما ، دود و یک ظرف عامل سرکوب کنند را تشخیص می دهد. همچنین اغلب یک سیستم فعال سازی دستی وجود دارد که در صورت عدم راه اندازی سیستم خودکار، به عنوان یک خطای ایمن عمل می کند. مزیت اصلی سیستم اطفاء حریق خودکار این است که نیاز به فعال سازی یا مداخله انسانی را از بین می برد. این نه تنها خطر ایمنی ساکنان را کاهش می دهد ، بلکه برای خاموش کردن آتش در مناطق دورافتاده یا کمتر در دسترس یک ساختمان یا املاک نیز ایده آل است. سیستم های اطفاء حریق باید در ساختمان هایی نصب شوند که ممکن است سیستم اسپرینکلر موثرترین روش حفاظت در برابر آتش نباشد همچون اتاق های حاوی مقدار زیادی تجهیزات الکتریکی ، دارایی های غیرقابل تعویض یا اقلام فاسد شدنی در معرض آسیب آب!
عملکرد سیستم اطفا حریق
عملکرد سیستم اطفا حریق به گونه ای است که صرف نظر از مدل آن ، همه چیز با به صدا درآمدن زنگ شروع می شود. هنگامی که سنسورهای دود/حرارت متصل فعال می شوند ، زنگ هشدار فعال شده و عامل خاموش کننده آتش به اتاق شناسایی شده ارسال می گردد و برای خاموش کردن شعله ها و محافظت از محتویات داخل کار می کند. البته برای اطمینان از ایمنی کامل ، همچنان باید ساختمان را پاکسازی کنید. ناگفته نماند که برخی از این عوامل در صورت استنشاق یا مصرف می توانند مضر باشند. در سیستم اطفای حریق گازی ، از یک عامل گازی برای خاموش کردن سریع آتش در مناطق در معرض خطر با حداقل آسیب یا زباله های باقیمانده استفاده می گردد. یک سرکوبگر مبتنی بر گاز نارسانا است و پس از تبخیر باقی نمی ماند.